Lista wydarzeń
Sprawdź ofertę wydarzeń, wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarzem
2001: Odyseja kosmiczna
Beetlejuice Beetlejuice
Blue Sun Palace
Casablanca
CHUDY I INNI z autorską narracją Artura Andrusa
Chungking Express
Co się wydarzyło w Madison County
Daaaaaali!
David Lynch: Żyć sztuką
Diva Futura
Dr Strangelove
Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka
Dzień świra
Fateful Findings
Flow
Fremont
Happy Together
Jak zostałam perliczką
Kompletnie nieznany
Lśnienie
Mechaniczna pomarańcza
Mr. K
Nasienie świętej figi
Nienawiść
Oczy szeroko zamknięte
Oldboy
Operacja Maldoror
Pani od polskiego
Piękna złośnica
Pod skórą
Pod szarym niebem
Prosta historia
Przepiękne!
Przypływy
Siedem
Skrzyżowanie
Sok z żuka
Stop Making Sense
Symfonia o umieraniu
Teksańska masakra piłą mechaniczną
Vanya
2001: Odyseja kosmiczna
Tylko w czwartek, 22 maja, na naszym ekranie zagości„2001: Odyseja Kosmiczna” - klasyk science-fiction, który w 1969 roku przyniósł twórcy Oscara za przełomowe w tym czasie efekty specjalne.
Tytuł stanowi część przeglądu KULTOWE FILMY STANLEYA KUBRICKA, w ramy którego wchodzą także „Oczy szeroko zamknięte”, „Lśnienie”, „Mechaniczna pomarańcza” oraz „Full Metal Jacket”.
„2001: Odyseja Kosmiczna” była ostatnim filmem nakręcony przed lądowaniem na Księżycu i do dziś niektórzy wyznawcy teorii spiskowych utrzymują, że nagrania przedstawiające pozaziemski spacer Neila Armstronga i Buzza Aldrina, to w rzeczywistości mistyfikacja nakręcona przez Stanleya Kubricka, który wykorzystał rekwizyty z planu i zmontował sceny, które nie trafiły do „Odysei…”
Autorem zdjęć, który zrealizował wyjątkową, pozaziemską wizję reżysera był Geoffrey Unsworth, jeden z prawdziwych wirtuozów w swoim zawodzie. W swojej karierze otrzymał aż sześć nagród BAFTA, w tym za zdjęcia do „Odysei” i dwa Oscary: w 1973 roku za najlepsze zdjęcia do filmu Boba Fosse’a „Kabaret” oraz w 1981 roku za zdjęcia do „Tess” Romana Polańskiego. Zarówno „Odyseja” jak i „Kabaret” znalazły się na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w Kinematografii pod względem Sztuki Operatorskiej” ogłoszonej w 2019 roku przez Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC).
Tytuł stanowi część przeglądu KULTOWE FILMY STANLEYA KUBRICKA, w ramy którego wchodzą także „Oczy szeroko zamknięte”, „Lśnienie”, „Mechaniczna pomarańcza” oraz „Full Metal Jacket”.
„2001: Odyseja Kosmiczna” była ostatnim filmem nakręcony przed lądowaniem na Księżycu i do dziś niektórzy wyznawcy teorii spiskowych utrzymują, że nagrania przedstawiające pozaziemski spacer Neila Armstronga i Buzza Aldrina, to w rzeczywistości mistyfikacja nakręcona przez Stanleya Kubricka, który wykorzystał rekwizyty z planu i zmontował sceny, które nie trafiły do „Odysei…”
Autorem zdjęć, który zrealizował wyjątkową, pozaziemską wizję reżysera był Geoffrey Unsworth, jeden z prawdziwych wirtuozów w swoim zawodzie. W swojej karierze otrzymał aż sześć nagród BAFTA, w tym za zdjęcia do „Odysei” i dwa Oscary: w 1973 roku za najlepsze zdjęcia do filmu Boba Fosse’a „Kabaret” oraz w 1981 roku za zdjęcia do „Tess” Romana Polańskiego. Zarówno „Odyseja” jak i „Kabaret” znalazły się na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w Kinematografii pod względem Sztuki Operatorskiej” ogłoszonej w 2019 roku przez Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC).
Beetlejuice Beetlejuice
Już w sobotę, 17 maja, zapraszamy na fantastyczny maraton filmowy — trochę straszny, a na pewno bardzo zabawny! Na naszym ekranie pojawią się obie części kultowego „Soku z Żuka” w reżyserii Tima Burtona.
Startujemy o 19:00, klasykiem z 1988 roku, który uczynił Beetlejuice’a ikoną popkultury. Po krótkiej przerwie, o 21:00, zaprezentujemy „Beetlejuice, Beetlejuice” - długo wyczekiwany powrót do Winter River, gdzie ten, którego imienia którego imienia nie wolno wymawiać trzykrotnie… zostaje przywołany po raz kolejny.
Startujemy o 19:00, klasykiem z 1988 roku, który uczynił Beetlejuice’a ikoną popkultury. Po krótkiej przerwie, o 21:00, zaprezentujemy „Beetlejuice, Beetlejuice” - długo wyczekiwany powrót do Winter River, gdzie ten, którego imienia którego imienia nie wolno wymawiać trzykrotnie… zostaje przywołany po raz kolejny.
Blue Sun Palace
Debiut Amerykanki o chińskich korzeniach, Constance Tsang, to opowieść o alienacji, tęsknocie i o tym, że nikt nie chce spać sam. „Blue Sun Palace” oraz prezentowane w naszym kinie „Przepływy” stanowią część tegorocznego tournée organizowanego przez Stowarzyszenie Nowe Horyzonty.
W obsadzie filmu znalazł się znany nowohoryzontowej publiczności Lee Kang-sheng. Ulubiony aktor Tsaia Ming-lianga wciela się w rolę imigranta mieszkającego w Nowym Jorku i próbującego budować nowe życie, podczas gdy jedną nogą wciąż tkwi w tym dawnym, coraz odleglejszym. Samotność, podobnie jak poczucie zawieszenia i tymczasowości, jest u Tsang fundamentalnym migranckim doświadczeniem. Dzieli je z Tonym masażystka Didi (Haipeng Xu). Oboje poszukują namiastki rodziny. Parę łączą wspólne posiłki, odwaga, by nieśmiało spoglądać w przyszłość, oraz skrzętnie skrywane tajemnice. Ale opowieść o romansie gwałtownie skręca w nieoczekiwanym kierunku. Kruchość to bowiem kolejne z ważnych doświadczeń tych, którzy są daleko od domu. Niepewny świat bohaterów niemal w każdej scenie narażony jest na pęknięcie bądź rozpad. Melodramat Tsang przynosi też nieoczywisty, daleki od pocztówkowego portret Nowego Jorku, niewielkich skrawków miasta, w których mówi się po mandaryńsku, miejsc, gdzie funkcjonują migranci – obecni ciałem w swoich prowizorycznych mieszkaniach, lecz duchem błądzący po zupełnie innych ulicach.
Constance Tsang to chińsko-amerykańska scenarzystka, reżyserka i edukatorka mieszkająca w Nowym Jorku. Niedawno ukończyła Uniwersytet Columbia z tytułem magistra scenariopisarstwa i reżyserii, a także otrzymała nagrodę Robert Gore Rifkind Launch Fund. Jej krótki metraż Beau zdobył nagrodę jury Amerykańskiej Gildii Reżyserów w 26. dorocznej edycji nagród dla etiud studenckich (kategoria filmów azjatycko-amerykańskiej ze Wschodniego Wybrzeża). Jej poprzedni film krótkometrażowy Carnivore był projektem AT&T Hello Lab z 2018 roku. Blue Sun Palace to jej debiut fabularny, był prezentowany w sekcji Tydzień Krytyki na festiwalu w Cannes, gdzie otrzymał French Touch Prize of the Critics' Week Jury.
Opis Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
W obsadzie filmu znalazł się znany nowohoryzontowej publiczności Lee Kang-sheng. Ulubiony aktor Tsaia Ming-lianga wciela się w rolę imigranta mieszkającego w Nowym Jorku i próbującego budować nowe życie, podczas gdy jedną nogą wciąż tkwi w tym dawnym, coraz odleglejszym. Samotność, podobnie jak poczucie zawieszenia i tymczasowości, jest u Tsang fundamentalnym migranckim doświadczeniem. Dzieli je z Tonym masażystka Didi (Haipeng Xu). Oboje poszukują namiastki rodziny. Parę łączą wspólne posiłki, odwaga, by nieśmiało spoglądać w przyszłość, oraz skrzętnie skrywane tajemnice. Ale opowieść o romansie gwałtownie skręca w nieoczekiwanym kierunku. Kruchość to bowiem kolejne z ważnych doświadczeń tych, którzy są daleko od domu. Niepewny świat bohaterów niemal w każdej scenie narażony jest na pęknięcie bądź rozpad. Melodramat Tsang przynosi też nieoczywisty, daleki od pocztówkowego portret Nowego Jorku, niewielkich skrawków miasta, w których mówi się po mandaryńsku, miejsc, gdzie funkcjonują migranci – obecni ciałem w swoich prowizorycznych mieszkaniach, lecz duchem błądzący po zupełnie innych ulicach.
Constance Tsang to chińsko-amerykańska scenarzystka, reżyserka i edukatorka mieszkająca w Nowym Jorku. Niedawno ukończyła Uniwersytet Columbia z tytułem magistra scenariopisarstwa i reżyserii, a także otrzymała nagrodę Robert Gore Rifkind Launch Fund. Jej krótki metraż Beau zdobył nagrodę jury Amerykańskiej Gildii Reżyserów w 26. dorocznej edycji nagród dla etiud studenckich (kategoria filmów azjatycko-amerykańskiej ze Wschodniego Wybrzeża). Jej poprzedni film krótkometrażowy Carnivore był projektem AT&T Hello Lab z 2018 roku. Blue Sun Palace to jej debiut fabularny, był prezentowany w sekcji Tydzień Krytyki na festiwalu w Cannes, gdzie otrzymał French Touch Prize of the Critics' Week Jury.
Opis Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Casablanca
Tego tytułu w naszym repertuarze zdecydowanie nie mogło zabraknąć! Raz jeszcze wybierzmy się do pewnej wyjątkowej marokańskiej knajpy, która przed laty stała się tłem dla jednego z największych melodramatów wszech czasów…
Akcja filmu rozgrywa się podczas II Wojny Światowej w okupowanej przez Niemców i francuskich kolaborantów Casablance. Trafia tam poszukiwany przez nazistów członek czeskiego ruchu oporu Victor Laszlo (Paul Henreid). Pomóc może mu tylko właściciel popularnego klubu nocnego, Rick (Humphrey Bogart). Wspierającą żoną Victora okazuje się być Ilsa (Ingrid Bergman), wielka miłość Ricka, która złamała mu serce. Czy dawne uczucia naprawdę wygasły? I czy pozwolą one bohaterom podjąć właściwe decyzje?
W 1944 roku obraz otrzymał aż 8 oscarowych nominacji. Ostatecznie zdobył trzy statuetki: dla Najlepszego Filmu, za Najlepszy Scenariusz oraz dla Najlepszego Reżysera. Łącznie Michael Curtiz walczył o tę nagrodę pięciokrotnie. Głównie dzięki „Casablance” uznawany jest za jednego z największych twórców filmowych działających w ówczesnej Ameryce.
Akcja filmu rozgrywa się podczas II Wojny Światowej w okupowanej przez Niemców i francuskich kolaborantów Casablance. Trafia tam poszukiwany przez nazistów członek czeskiego ruchu oporu Victor Laszlo (Paul Henreid). Pomóc może mu tylko właściciel popularnego klubu nocnego, Rick (Humphrey Bogart). Wspierającą żoną Victora okazuje się być Ilsa (Ingrid Bergman), wielka miłość Ricka, która złamała mu serce. Czy dawne uczucia naprawdę wygasły? I czy pozwolą one bohaterom podjąć właściwe decyzje?
W 1944 roku obraz otrzymał aż 8 oscarowych nominacji. Ostatecznie zdobył trzy statuetki: dla Najlepszego Filmu, za Najlepszy Scenariusz oraz dla Najlepszego Reżysera. Łącznie Michael Curtiz walczył o tę nagrodę pięciokrotnie. Głównie dzięki „Casablance” uznawany jest za jednego z największych twórców filmowych działających w ówczesnej Ameryce.
CHUDY I INNI z autorską narracją Artura Andrusa
Serdecznie zapraszamy na wyjątkowy Pokaz Specjalny! Tylko w sobotę, 24 maja, o godz. 16:00, na naszym ekranie zagości film „Chudy i inni” ze znakomitą narracją Artura Andrusa, która wydobywa na pierwszy plan refleksyjny humor reżyserskiego debiutu fabularnego Henryka Kluby.
Połowa lat sześćdziesiątych. Trwa budowa zapory wodnej w Solinie. Spartańskie warunki, trudności z zaopatrzeniem, błoto, pustka dookoła. Grupa mężczyzn zatrudniona do pracy mimo początkowej niechęci zaczyna nawiązywać przyjacielskie relacje. A gdy na budowie dochodzi do tragedii – a przynajmniej oni są przekonani, że miał miejsce wypadek – postanawiają ukryć sprawcę przed władzami.
Film był z jednej strony chwalony za realizm i świetne role, z drugiej – wypominano mu zbytnie przywiązanie do tzw. „Produkcyjniaków” z propagandowym przesłaniem. Kluba nie ukrywał swoich inspiracji, ale twierdził przy tym, że „Chudy i inni” to produkcyjniak uszlachetniony.
Autorska narracja Artura Andrusa, choć często przypomina o realiach życia i pracy na peerelowskiej prowincji, wydobywa jednak z filmu Kluby to, co dziś wydaje się ważniejsze: szorstką, a zarazem dyskretnie podszytą ironią balladę o męskiej przyjaźni i rywalizacji. Komentując „Chudego…” Andrus bywa uszczypliwy, lecz nie ukrywa swojej fascynacji światem pokazanym na ekranie. Jego spojrzenie na dawno minioną rzeczywistość jest dowcipne a przy tym refleksyjne, chwilami nawet smutne.
Opis SKS
Połowa lat sześćdziesiątych. Trwa budowa zapory wodnej w Solinie. Spartańskie warunki, trudności z zaopatrzeniem, błoto, pustka dookoła. Grupa mężczyzn zatrudniona do pracy mimo początkowej niechęci zaczyna nawiązywać przyjacielskie relacje. A gdy na budowie dochodzi do tragedii – a przynajmniej oni są przekonani, że miał miejsce wypadek – postanawiają ukryć sprawcę przed władzami.
Film był z jednej strony chwalony za realizm i świetne role, z drugiej – wypominano mu zbytnie przywiązanie do tzw. „Produkcyjniaków” z propagandowym przesłaniem. Kluba nie ukrywał swoich inspiracji, ale twierdził przy tym, że „Chudy i inni” to produkcyjniak uszlachetniony.
Autorska narracja Artura Andrusa, choć często przypomina o realiach życia i pracy na peerelowskiej prowincji, wydobywa jednak z filmu Kluby to, co dziś wydaje się ważniejsze: szorstką, a zarazem dyskretnie podszytą ironią balladę o męskiej przyjaźni i rywalizacji. Komentując „Chudego…” Andrus bywa uszczypliwy, lecz nie ukrywa swojej fascynacji światem pokazanym na ekranie. Jego spojrzenie na dawno minioną rzeczywistość jest dowcipne a przy tym refleksyjne, chwilami nawet smutne.
Opis SKS
Chungking Express
Zapraszamy na drugi po „Happy Together” film z cyklu NEONOWE SNY WONG KAR WAIA, w ramach którego zaprezentujemy odrestaurowane – pod czujnym okiem samego reżysera – arcydzieła w wersji 4K! Na naszym ekranie pojawią się także: „Spragnieni miłości”, „2046” oraz obchodzące swoje 30-lecie „Upadłe Anioły”.
„Chungking Express ” składa się z dwóch niezależnych historii osadzonych w tętniącym życiem Hongkongu. Pierwsza opowiada o rozbitym po rozstaniu policjancie (Takeshi Kaneshiro), który spotyka pewną tajemniczą kobietę w blond peruce (Brigitte Lin). Druga historia skupia się na relacji między innym policjantem (Tony Leung Chiu-Wai) a ekscentryczną kelnerką (Faye Wong) pracującą w barze szybkiej obsługi.
Film wyróżnia się unikalnym stylem wizualnym, za który odpowiadają Autorzy zdjęć Christopher Doyle i Andrew Lau Wai-Keung. „Chungking Express” pełen jest kolorów i dynamicznych kadrów, które oddają energię i chaos miasta. Muzyka, w tym utwory takie jak „California Dreamin” The Mamas & the Papas oraz „Dreams” Faye Wong, dodatkowo podkreśla atmosferę i emocje bohaterów.
„Chungking Express ” składa się z dwóch niezależnych historii osadzonych w tętniącym życiem Hongkongu. Pierwsza opowiada o rozbitym po rozstaniu policjancie (Takeshi Kaneshiro), który spotyka pewną tajemniczą kobietę w blond peruce (Brigitte Lin). Druga historia skupia się na relacji między innym policjantem (Tony Leung Chiu-Wai) a ekscentryczną kelnerką (Faye Wong) pracującą w barze szybkiej obsługi.
Film wyróżnia się unikalnym stylem wizualnym, za który odpowiadają Autorzy zdjęć Christopher Doyle i Andrew Lau Wai-Keung. „Chungking Express” pełen jest kolorów i dynamicznych kadrów, które oddają energię i chaos miasta. Muzyka, w tym utwory takie jak „California Dreamin” The Mamas & the Papas oraz „Dreams” Faye Wong, dodatkowo podkreśla atmosferę i emocje bohaterów.
Co się wydarzyło w Madison County
Przypadkowe spotkanie Franceski, mieszkającej z rodziną na farmie gospodyni domowej i Roberta, pracującego dla National Geographic fotografa, który przybył do Madison County by uwiecznić tamtejsze mosty, zmieni życie obojga na zawsze…
Clint Eastwood podjął się ekranizacji bestsellerowej powieści Roberta Jamesa Wallera, w głównych rolach obsadzając genialną Meryl Streep i samego siebie. Autorem zdjęć, który znakomicie uchwycił zakradające się po cichu obezwładniające uczucie, był Jack N. Green, ulubiony operator Reżysera, z którym zrealizował 11 produkcji, w tym „Doskonały Świat”, „Bez przebaczenia”, „Władzę absolutną”, czy „Wzgórze Rozdartych Serc”.
Clint Eastwood podjął się ekranizacji bestsellerowej powieści Roberta Jamesa Wallera, w głównych rolach obsadzając genialną Meryl Streep i samego siebie. Autorem zdjęć, który znakomicie uchwycił zakradające się po cichu obezwładniające uczucie, był Jack N. Green, ulubiony operator Reżysera, z którym zrealizował 11 produkcji, w tym „Doskonały Świat”, „Bez przebaczenia”, „Władzę absolutną”, czy „Wzgórze Rozdartych Serc”.
Daaaaaali!
Francuska dziennikarka wkracza w świat jednego z najbardziej nieuchwytnych umysłów XX wieku. Zamierza nakręcić dokument przybliżający postać Salvadora Dalí – surrealisty, genialnego prowokatora i artysty, który całe życie kreował się na dzieło sztuki. Jak uchwycić istotę kogoś, kto nieustannie wymyka się wszelkim definicjom?
Reżyser i Autor zdjęć Quentin Dupieux („Mordercza opona”, „Deerskin”), mistrz absurdu i kinowej gry z rzeczywistością, zna odpowiedź: do roli Twórcy o tak wielkim ego jeden aktor zdecydowanie nie wystarczy…
To film, który igra z logiką, bawi się konwencją i składa hołd postaci, dla której życie i sztuka były nierozerwalne. Szalona zabawa gwarantowana!
Reżyser i Autor zdjęć Quentin Dupieux („Mordercza opona”, „Deerskin”), mistrz absurdu i kinowej gry z rzeczywistością, zna odpowiedź: do roli Twórcy o tak wielkim ego jeden aktor zdecydowanie nie wystarczy…
To film, który igra z logiką, bawi się konwencją i składa hołd postaci, dla której życie i sztuka były nierozerwalne. Szalona zabawa gwarantowana!
David Lynch: Żyć sztuką
Trzecim tytułem, który mamy przyjemność prezentować w ramach cyklu ŚRODY Z DAVIDEM LYNCHEM jest wyjątkowo intymny portret jednego z najbardziej przełomowych reżyserów naszych czasów – film dokumentalny, pt. „David Lynch: Żyć sztuką”.
Twórcy filmu na przestrzeni czterech lat nagrali ponad dwadzieścia rozmów z Davidem Lynchem, które następnie przekształciły się w niespełna półtoragodzinną, osobistą opowieść artysty o jego życiu, młodości, podejściu do sztuki i wizji kina.
Filmowiec wspomina swoje dzieciństwo w górzystej Montanie, wchodzenie w dorosłość w Filadelfii, próby rozpoczęcia kariery malarskiej, a w końcu – przygotowania do produkcji „Głowy do wycierania”.
„Żyć sztuką” to nie laurka wypełniona pochwałami na temat mistrza, lecz odważne otwarcie się na świat: opowieść o wewnętrznym mroku, tragediach i paraliżującym lęku, które Lynch przekuł w jedyną w swoim rodzaju artystyczną ekspresję.
Ufundowana oddolnie dzięki kampanii crowdfundingowej w serwisie Kickstarter, produkcja miała swoją światową premierę w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, a następnie rozkochała w sobie krytyków i kinomanów na całym świecie.
Opis filmu - tekst kuratorski: Marcin Prymas; redakcja: Karolina Sienkiewicz
Twórcy filmu na przestrzeni czterech lat nagrali ponad dwadzieścia rozmów z Davidem Lynchem, które następnie przekształciły się w niespełna półtoragodzinną, osobistą opowieść artysty o jego życiu, młodości, podejściu do sztuki i wizji kina.
Filmowiec wspomina swoje dzieciństwo w górzystej Montanie, wchodzenie w dorosłość w Filadelfii, próby rozpoczęcia kariery malarskiej, a w końcu – przygotowania do produkcji „Głowy do wycierania”.
„Żyć sztuką” to nie laurka wypełniona pochwałami na temat mistrza, lecz odważne otwarcie się na świat: opowieść o wewnętrznym mroku, tragediach i paraliżującym lęku, które Lynch przekuł w jedyną w swoim rodzaju artystyczną ekspresję.
Ufundowana oddolnie dzięki kampanii crowdfundingowej w serwisie Kickstarter, produkcja miała swoją światową premierę w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, a następnie rozkochała w sobie krytyków i kinomanów na całym świecie.
Opis filmu - tekst kuratorski: Marcin Prymas; redakcja: Karolina Sienkiewicz
Diva Futura
WŁOSKA REWOLUCJA MIŁOŚCI!
To prawdziwa historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach.
Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.
Byli amoralni, nigdy niemoralni. Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z zaszufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.
Film DIVA FUTURA znalazł się w Konkursie Głównym MFF w Wenecji w 2024 roku.
Jest to drugi pełnometrażowy film fabularny reżyserki Giulii Louise Steigerwalt. Za stronę wizualną filmu odpowiada Vladan Radovic.
To prawdziwa historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach.
Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.
Byli amoralni, nigdy niemoralni. Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z zaszufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.
Film DIVA FUTURA znalazł się w Konkursie Głównym MFF w Wenecji w 2024 roku.
Jest to drugi pełnometrażowy film fabularny reżyserki Giulii Louise Steigerwalt. Za stronę wizualną filmu odpowiada Vladan Radovic.
Dr Strangelove
Dr Strangelove
adaptacja: Armando Iannucci
adaptacja i reżyseria: Sean Foley
Siedmiokrotny laureat nagrody BAFTA, Steve Coogan (Alan Partridge, The Trip), wciela się w cztery role w scenicznej adaptacji komediowego arcydzieła Stanleya Kubricka –
Dr Strangelove.
Kiedy zbuntowany generał USA wywołuje atak nuklearny, rozpoczyna się surrealistyczny wyścig z czasem. Rząd oraz ekscentryczny naukowiec podejmują desperackie próby, by zapobiec globalnej katastrofie.
Za tę wybuchowo zabawną satyrę odpowiada zespół uznanych twórców, w tym laureat nagrody Emmy Armando Iannucci (The Thick of It, Figurantka) oraz zdobywca nagrody Oliviera Sean Foley (The Upstart Crow, The Play What I Wrote).
W trakcie nagrywanego spektaklu wykorzystano migające światła, które mogą mieć wpływ na osoby z epilepsją fotogenną.
adaptacja: Armando Iannucci
adaptacja i reżyseria: Sean Foley
Siedmiokrotny laureat nagrody BAFTA, Steve Coogan (Alan Partridge, The Trip), wciela się w cztery role w scenicznej adaptacji komediowego arcydzieła Stanleya Kubricka –
Dr Strangelove.
Kiedy zbuntowany generał USA wywołuje atak nuklearny, rozpoczyna się surrealistyczny wyścig z czasem. Rząd oraz ekscentryczny naukowiec podejmują desperackie próby, by zapobiec globalnej katastrofie.
Za tę wybuchowo zabawną satyrę odpowiada zespół uznanych twórców, w tym laureat nagrody Emmy Armando Iannucci (The Thick of It, Figurantka) oraz zdobywca nagrody Oliviera Sean Foley (The Upstart Crow, The Play What I Wrote).
W trakcie nagrywanego spektaklu wykorzystano migające światła, które mogą mieć wpływ na osoby z epilepsją fotogenną.
Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka
Nieustraszone rodzeństwo Tom i Mary (Kasia i Jacek Sienkiewicz) przypływa do Nowego Jorku na spotkanie z wujkiem Niallem. Ku ich zaskoczeniu, mężczyzna nie pojawia się w porcie. Ukrywając się w transkontynentalnym pociągu, bez grosza przy duszy, dzieci wyruszają w pełną przygód podróż przez Dziki Zachód, by go odnaleźć. Wraz z nowo poznanym niezwykłym chłopcem i przygarniętym pieskiem, dowiodą, że każdy czarny charakter jest bezsilny w obliczu mocy prawdziwej przyjaźni!
„Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka” stanowi część naszego weekendowego cyklu CZAS NA ANIMACJĘ. W jego ramach na naszym ekranie pojawią się animacje - „Flow”, „Mój Sąsiad Totoro”, „Spirited Away: W Krainie Bogów”, „Niesamowite przygody skarpetek” „Smok Diplodok”, „Ponyo” oraz „Tajemniczy świat Arrietty”.
„Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka” stanowi część naszego weekendowego cyklu CZAS NA ANIMACJĘ. W jego ramach na naszym ekranie pojawią się animacje - „Flow”, „Mój Sąsiad Totoro”, „Spirited Away: W Krainie Bogów”, „Niesamowite przygody skarpetek” „Smok Diplodok”, „Ponyo” oraz „Tajemniczy świat Arrietty”.
Dzień świra
Tylko we wtorek, 20 maja, na naszym ekranie ponownie zagości kultowy „Dzień Świra”!
Historia Adasia Miauczyńskiego w reżyserii Marka Koterskiego, ze zdjęciami Jacka Bławuta, została niedawno wybrana „Polskim fabularnym filmem 25-lecia” w plebiscycie Gazety Wyborczej.
Film zagramy w tym sezonie tylko raz – warto zarezerwować miejsce, zanim Adaś znowu się zdenerwuje!
Film zostanie zaprezentowany w wersji z angielskimi napisami.
Historia Adasia Miauczyńskiego w reżyserii Marka Koterskiego, ze zdjęciami Jacka Bławuta, została niedawno wybrana „Polskim fabularnym filmem 25-lecia” w plebiscycie Gazety Wyborczej.
Film zagramy w tym sezonie tylko raz – warto zarezerwować miejsce, zanim Adaś znowu się zdenerwuje!
Film zostanie zaprezentowany w wersji z angielskimi napisami.
Fateful Findings
Najlepsze z Najgorszych zapraszają na film króla arthousowego kina klasy B
"Fateful Findings" to dzieło, które nie przejmuje się żadnymi regułami kina. Opowiada historię
Dylana, geniusza komputerowego, który po poważnym wypadku samochodowym odkrywa, że
jego życie jest jednym wielkim kłamstwem. Zdradzony przez rząd, zrozpaczony, a zarazem
przepełniony nadnaturalnym talentem do hakowania absolutnie wszystkiego i to bez włączania
komputera, Dylan wpada w paranoję, prowadząc nas przez serię wciągających, ale zupełnie
nielogicznych wydarzeń. Bohater próbuje wyjść z opresji, zdobyć miłość swojego życia, a przy
tym walczyć z wieloma, zupełnie niepowiązanymi wątkami. To film pełen dziwnych zwrotów
akcji, niskobudżetowych efektów specjalnych i scen, które nie pozwalają oderwać wzroku od
ekranu ani na sekundę. To nie kino, to doświadczenie – dziwne, niezręczne i absolutnie
hipnotyzujące. Wszystko w tym filmie jest tak nieudolne, że staje się wciągające w sposób, który
tylko Neil Breen potrafi osiągnąć.
Neil Breen, reżyser, scenarzysta i aktor w jednym, to prawdziwy geniusz niezależnego kina
klasy B, który tworzy filmy tak osobliwe, że granica między wizjonerstwem a przypadkiem
przestaje istnieć. "Fateful Findings" to przykład jego wyjątkowego talentu do przełamywania
granic złego kina i jednocześnie ich celebracji. Styl Breena przypomina eksperyment, w którym
żadne konwencje filmowe nie obowiązują, emocje bohaterów są losowe a dialogi brzmią jak
wymyślone przez kogoś, kto nigdy nie słyszał ludzkiej rozmowy. Gra aktorska, choć pełna
entuzjazmu, jest absolutnie niezręczna, a montaż przypomina bardziej przypadkowe wybory niż
zaplanowaną wizję artystyczną. Breen – z niezachwianą wiarą w swój geniusz – tworzy filmy,
które nie tyle aspirują do bycia kinem, co stają się czymś bardziej dziwacznym i
niewytłumaczalnym.
"Fateful Findings" to film, który sprawia, że redefiniujesz swoje pojęcie kina. Każda scena jest
arcydziełem i staje się zaskakująco wciągającą podróżą w świat absurdalnego kina, gdzie
jedyną granicą jest wyobraźnia Breena i jego przekonanie, że wszystko jest możliwe. A
przynajmniej w jego głowie.
Opis Monika Stolat
CZYM SĄ NAJLEPSZE Z NAJGORSZYCH? To pokazy różnorodnego kina klasy B – od
starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach,
przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po
horrory z gumowymi potworami.
Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła, a także
zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych produkcji w historii
kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie. Filmy Najlepsze z Najgorszych
rozbudzają wśród widzą miłość do kina klasy B od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset
seansów i wydarzeń w ramach przeglądu. Pomysłodawczynią i programerką cyklu jest Monika
Stolat, a organizatorem Nowa Aleksandria.
Więcej: www.najlepszeznajgorszych.pl
"Fateful Findings" to dzieło, które nie przejmuje się żadnymi regułami kina. Opowiada historię
Dylana, geniusza komputerowego, który po poważnym wypadku samochodowym odkrywa, że
jego życie jest jednym wielkim kłamstwem. Zdradzony przez rząd, zrozpaczony, a zarazem
przepełniony nadnaturalnym talentem do hakowania absolutnie wszystkiego i to bez włączania
komputera, Dylan wpada w paranoję, prowadząc nas przez serię wciągających, ale zupełnie
nielogicznych wydarzeń. Bohater próbuje wyjść z opresji, zdobyć miłość swojego życia, a przy
tym walczyć z wieloma, zupełnie niepowiązanymi wątkami. To film pełen dziwnych zwrotów
akcji, niskobudżetowych efektów specjalnych i scen, które nie pozwalają oderwać wzroku od
ekranu ani na sekundę. To nie kino, to doświadczenie – dziwne, niezręczne i absolutnie
hipnotyzujące. Wszystko w tym filmie jest tak nieudolne, że staje się wciągające w sposób, który
tylko Neil Breen potrafi osiągnąć.
Neil Breen, reżyser, scenarzysta i aktor w jednym, to prawdziwy geniusz niezależnego kina
klasy B, który tworzy filmy tak osobliwe, że granica między wizjonerstwem a przypadkiem
przestaje istnieć. "Fateful Findings" to przykład jego wyjątkowego talentu do przełamywania
granic złego kina i jednocześnie ich celebracji. Styl Breena przypomina eksperyment, w którym
żadne konwencje filmowe nie obowiązują, emocje bohaterów są losowe a dialogi brzmią jak
wymyślone przez kogoś, kto nigdy nie słyszał ludzkiej rozmowy. Gra aktorska, choć pełna
entuzjazmu, jest absolutnie niezręczna, a montaż przypomina bardziej przypadkowe wybory niż
zaplanowaną wizję artystyczną. Breen – z niezachwianą wiarą w swój geniusz – tworzy filmy,
które nie tyle aspirują do bycia kinem, co stają się czymś bardziej dziwacznym i
niewytłumaczalnym.
"Fateful Findings" to film, który sprawia, że redefiniujesz swoje pojęcie kina. Każda scena jest
arcydziełem i staje się zaskakująco wciągającą podróżą w świat absurdalnego kina, gdzie
jedyną granicą jest wyobraźnia Breena i jego przekonanie, że wszystko jest możliwe. A
przynajmniej w jego głowie.
Opis Monika Stolat
CZYM SĄ NAJLEPSZE Z NAJGORSZYCH? To pokazy różnorodnego kina klasy B – od
starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach,
przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po
horrory z gumowymi potworami.
Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła, a także
zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych produkcji w historii
kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie. Filmy Najlepsze z Najgorszych
rozbudzają wśród widzą miłość do kina klasy B od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset
seansów i wydarzeń w ramach przeglądu. Pomysłodawczynią i programerką cyklu jest Monika
Stolat, a organizatorem Nowa Aleksandria.
Więcej: www.najlepszeznajgorszych.pl
Flow
Serdecznie zapraszamy na nasz nowy cykl – CZAS NA ANIMACJĘ! Przegląd filmów nie tylko dla najmłodszych widzów otworzy obsypane nagrodami, w tym Złotym Globem i Oscarem „Flow” Gintsa Zilbalodisa, czyli absolutna festiwalowa perełka prosto z Łotwy!
W ramach cyklu na naszym ekranie pojawią się także: „Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka”, „Mój Sąsiad Totoro”, „Spirited Away: W Krainie Bogów”, „Niesamowite przygody skarpetek”, „Smok Diplodok”, „Ponyo” i „Tajemniczy świat Arrietty”.
„Flow” to ciepła opowieść o tym, że kryzysy i katastrofy potrafią zburzyć bariery między gatunkami i zainspirować niezwykłe przyjaźnie. Podczas nagłej powodzi jedynym bezpiecznym schronieniem dla pewnego kota okazuje się stara, drewniana łódź. Problem w tym, że trafiają na nią również kapibara, ptak, lemur i pies…
Film nie zawiera żadnych dialogów.
W ramach cyklu na naszym ekranie pojawią się także: „Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka”, „Mój Sąsiad Totoro”, „Spirited Away: W Krainie Bogów”, „Niesamowite przygody skarpetek”, „Smok Diplodok”, „Ponyo” i „Tajemniczy świat Arrietty”.
„Flow” to ciepła opowieść o tym, że kryzysy i katastrofy potrafią zburzyć bariery między gatunkami i zainspirować niezwykłe przyjaźnie. Podczas nagłej powodzi jedynym bezpiecznym schronieniem dla pewnego kota okazuje się stara, drewniana łódź. Problem w tym, że trafiają na nią również kapibara, ptak, lemur i pies…
Film nie zawiera żadnych dialogów.
Fremont
Piękna, wrażliwa i ambitna dwudziestoparoletnia Donya, afgańska imigrantka,
mieszka sama w tytułowym Fremont, mieście w stanie Kalifornia. Jako tłumaczka,
pracowała kiedyś dla rządu USA w Afganistanie, obecnie próbuje asymilować się
i znaleźć swoje miejsce w obcym kraju. Donya pracuje przy wypieku ciasteczek
z wróżbą u chińskich właścicieli. Samotność i nostalgia nie dają jej zasnąć, niewiele
pomagają sesje z ekscentrycznym terapeutą. Czy trudniej jest jej pogodzić się z traumatyczną przeszłością, czy z obecnym niespokojnym życiem? Czy dziewczyna znajdzie rozwiązanie, umieszczając wiadomość w jednym z tysięcy ciasteczek wysyłanych na cały kraj, mimo niepewności, co z tego wyniknie?
Powstało dotychczas wiele opowieści o doświadczeniach imigrantów i ludziach
zmagających się z dopasowaniem się do nowego życia, ale FREMONT stanowi
odświeżającą odmianę tego znanego gatunku. Udaje mu się być zarówno zabawnym,
jak i wartościowym, ponieważ daje swojej bohaterce siłę do wyrażania siebie i próby
przejęcia kontroli nad swoją sytuacją, gdy nie jest do tego przygotowana.
FREMONT to lekko melancholijna komedia o poszukiwaniu samej siebie. To także film
o nadziei, która pojawia się, gdy najmniej się jej spodziewamy. To czarno-biały
komediodramat w stylu filmów Jima Jarmuscha. Za świetne zdjęcia odpowiada Laura Valladao.
Anaita Wali Zada w przełomowej, debiutanckiej roli, występuje z takimi gwiazdami jak
komik Gregg Turkington, który jako jej ekscentryczny terapeuta odgrywa jedną
z najzabawniejszych ról oraz z nominowanym do nagrody Emmy „The Bear” Jeremy
Allen White’m w drugoplanowej, ale bardzo istotnej roli.
Opis Żółty Szalik
mieszka sama w tytułowym Fremont, mieście w stanie Kalifornia. Jako tłumaczka,
pracowała kiedyś dla rządu USA w Afganistanie, obecnie próbuje asymilować się
i znaleźć swoje miejsce w obcym kraju. Donya pracuje przy wypieku ciasteczek
z wróżbą u chińskich właścicieli. Samotność i nostalgia nie dają jej zasnąć, niewiele
pomagają sesje z ekscentrycznym terapeutą. Czy trudniej jest jej pogodzić się z traumatyczną przeszłością, czy z obecnym niespokojnym życiem? Czy dziewczyna znajdzie rozwiązanie, umieszczając wiadomość w jednym z tysięcy ciasteczek wysyłanych na cały kraj, mimo niepewności, co z tego wyniknie?
Powstało dotychczas wiele opowieści o doświadczeniach imigrantów i ludziach
zmagających się z dopasowaniem się do nowego życia, ale FREMONT stanowi
odświeżającą odmianę tego znanego gatunku. Udaje mu się być zarówno zabawnym,
jak i wartościowym, ponieważ daje swojej bohaterce siłę do wyrażania siebie i próby
przejęcia kontroli nad swoją sytuacją, gdy nie jest do tego przygotowana.
FREMONT to lekko melancholijna komedia o poszukiwaniu samej siebie. To także film
o nadziei, która pojawia się, gdy najmniej się jej spodziewamy. To czarno-biały
komediodramat w stylu filmów Jima Jarmuscha. Za świetne zdjęcia odpowiada Laura Valladao.
Anaita Wali Zada w przełomowej, debiutanckiej roli, występuje z takimi gwiazdami jak
komik Gregg Turkington, który jako jej ekscentryczny terapeuta odgrywa jedną
z najzabawniejszych ról oraz z nominowanym do nagrody Emmy „The Bear” Jeremy
Allen White’m w drugoplanowej, ale bardzo istotnej roli.
Opis Żółty Szalik
Happy Together
„Happy Together” to pierwszy film z cyklu NEONOWE SNY WONG KAR WAIA, w ramach którego zaprezentujemy odrestaurowane – pod czujnym okiem samego reżysera – arcydzieła w wersji 4K! Na naszym ekranie pojawią się także: „Chungking Express”, „Spragnieni miłości”, „2046” oraz obchodzące swoje 30-lecie „Upadłe Anioły”.
Za reżyserię „Happy Together” Wong Kar Wai otrzymał w 1997 roku Złotą Palmę w Cannes. Udało mu się stworzyć niezwykły, przesiąknięty mieszanką pasji i delikatności poruszający obraz burzliwego związku podróżującej po Argentynie pary z Hong Kongu. W główne role wcielają się rewelacyjni Leslie Cheung i Tony Leung Chiu Wai.
Autorem zdjęć do filmu jest charyzmatyczny Australijczyk Christopher Doyle. Artysta współpracował z wieloma wybitnymi – przede wszystkim azjatyckimi – reżyserami, jednak w historii światowego kina zapisał się przede wszystkim dzięki zmysłowym, melancholijnym, skąpanym w świetle neonów zdjęciom do filmów Wong Kar Waia.
Za reżyserię „Happy Together” Wong Kar Wai otrzymał w 1997 roku Złotą Palmę w Cannes. Udało mu się stworzyć niezwykły, przesiąknięty mieszanką pasji i delikatności poruszający obraz burzliwego związku podróżującej po Argentynie pary z Hong Kongu. W główne role wcielają się rewelacyjni Leslie Cheung i Tony Leung Chiu Wai.
Autorem zdjęć do filmu jest charyzmatyczny Australijczyk Christopher Doyle. Artysta współpracował z wieloma wybitnymi – przede wszystkim azjatyckimi – reżyserami, jednak w historii światowego kina zapisał się przede wszystkim dzięki zmysłowym, melancholijnym, skąpanym w świetle neonów zdjęciom do filmów Wong Kar Waia.
Jak zostałam perliczką
W swoim drugim pełnometrażowym filmie fabularnym Rungano Nyoni - reżyserka przejmującego „Nie jestem czarownicą” - przybliża losy pewnej rodziny, której traumy i sekrety wychodzą na jaw, gdy główna bohaterka znajduje na jezdni ciało martwego wuja.
To poetycka opowieść balansująca na granicy surrealistycznego, absurdalnego snu i boleśnie prawdziwej rzeczywistości. Jej tłem jest patriarchalna, tradycyjna społeczność, w której kobietom niełatwo walczyć o własny głos. Wiele jednak może się zmienić, gdy już go odnajdą…
Autorem zdjęć do filmu jest David Gallego, który współpracował z Nyonii również przy jej debiucie fabularnym.
W piątek, 28 maja, po seansie serdecznie zapraszamy na spotkanie z psycholożką Martą Białecką!
„Jak zostałam perliczką to część przeglądu OBRAZY Z RÓŻNYCH ZAKĄTKÓW ŚWIATA, w którego ramach prezentujemy także: „Tatami” ze zdjęciami Todda Martina – zwycięzcy zeszłorocznego Konkursu Debiutów Operatorskich na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE, rewelacyjne „Nasienie świętej figi”, „Wszystkie odcienie światła” oraz znakomity „Santosh”. Ten ostatni przyniósł reżyserce Sandhyi Suri Złotą Żabę za Najlepszy Debiut Reżyserski. W polskich kinach prezentowany będzie po raz pierwszy!
To poetycka opowieść balansująca na granicy surrealistycznego, absurdalnego snu i boleśnie prawdziwej rzeczywistości. Jej tłem jest patriarchalna, tradycyjna społeczność, w której kobietom niełatwo walczyć o własny głos. Wiele jednak może się zmienić, gdy już go odnajdą…
Autorem zdjęć do filmu jest David Gallego, który współpracował z Nyonii również przy jej debiucie fabularnym.
W piątek, 28 maja, po seansie serdecznie zapraszamy na spotkanie z psycholożką Martą Białecką!
„Jak zostałam perliczką to część przeglądu OBRAZY Z RÓŻNYCH ZAKĄTKÓW ŚWIATA, w którego ramach prezentujemy także: „Tatami” ze zdjęciami Todda Martina – zwycięzcy zeszłorocznego Konkursu Debiutów Operatorskich na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE, rewelacyjne „Nasienie świętej figi”, „Wszystkie odcienie światła” oraz znakomity „Santosh”. Ten ostatni przyniósł reżyserce Sandhyi Suri Złotą Żabę za Najlepszy Debiut Reżyserski. W polskich kinach prezentowany będzie po raz pierwszy!
Kompletnie nieznany
Po opowieści o Johnnym Cashu i June Carter w „Spacerze po linie”, James Mangold bierze na warsztat losy kolejnego wielkiego muzyka – Boba Dylana. W rolę amerykańskiego pieśniarza u progu drogi do światowej sławy wciela się Timothée Chalamet, który sam wykonuje wszystkie piosenki w filmie. Za warstwę wizualną „Kompletnie nieznanego” odpowiada Phedon Papamichael, stały współpracownik Mangolda – twórcy pracowali razem już siedmiokrotnie, m.in. przy „3:10 do Yumy”, „Le Mans '66” czy „Indianie Jonesie i Artefakcie Przeznaczenia”.
Autor zdjęć ma na swoim koncie pięć nominacji do Złotej Żaby w Konkursie Głównym na Festiwalu CAMERIMAGE. W 2005 roku, za stronę wizualną „Spaceru po linie” uhonorowany został Specjalną Nagrodą Dyrektora Festiwalu.
Autor zdjęć ma na swoim koncie pięć nominacji do Złotej Żaby w Konkursie Głównym na Festiwalu CAMERIMAGE. W 2005 roku, za stronę wizualną „Spaceru po linie” uhonorowany został Specjalną Nagrodą Dyrektora Festiwalu.
Lśnienie
„Lśnienie” zdaje się być jednym z tych tytułów, które nie potrzebują przedstawienia. Stanley Kubrick, jeden z najważniejszych reżyserów wszech czasów bierze na warsztat rewelacyjną powieść ikony literatury grozy – Stephena Kinga i do roli pogrążającego się w szaleństwie głównego bohatera angażuje Jacka Nicholsona! Gwarantujemy, że przerażające „Here’s Johnny!” będzie prześladować Was jeszcze długo po seansie…
Film jest częścią przeglądu KULTOWE FILMY STANLEYA KUBRICKA, w którego ramach prezentujemy także: „Oczy szeroko zamknięte”, „2001: Odyseję Kosmiczną”, „Mechaniczną pomarańczę” oraz „Full Metal Jacket”.
W 2019 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC) uznało „Lśnienie” za jeden z filmów, do których zdjęcia zmieniły kino i umieściło je na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w kinematografii pod względem sztuki operatorskiej”. Lista ta zawiera również dwa inne tytuły nakręcone przez operatora Johna Alcotta we współpracy ze Stanleyem Kubrickiem – „Mechaniczną Pomarańczę” i „Barry’ego Lyndona”. Za zdjęcia do tego ostatniego Alcott uhonorowany został Oscarem i prestiżową BAFTĄ.
Film jest częścią przeglądu KULTOWE FILMY STANLEYA KUBRICKA, w którego ramach prezentujemy także: „Oczy szeroko zamknięte”, „2001: Odyseję Kosmiczną”, „Mechaniczną pomarańczę” oraz „Full Metal Jacket”.
W 2019 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC) uznało „Lśnienie” za jeden z filmów, do których zdjęcia zmieniły kino i umieściło je na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w kinematografii pod względem sztuki operatorskiej”. Lista ta zawiera również dwa inne tytuły nakręcone przez operatora Johna Alcotta we współpracy ze Stanleyem Kubrickiem – „Mechaniczną Pomarańczę” i „Barry’ego Lyndona”. Za zdjęcia do tego ostatniego Alcott uhonorowany został Oscarem i prestiżową BAFTĄ.
Mechaniczna pomarańcza
Serdecznie zapraszamy na „Mechaniczną pomarańczę”! Film jest częścią przeglądu KULTOWE FILMY STANLEYA KUBRICKA, w którego ramach prezentujemy także: „Oczy szeroko zamknięte”, „2001: Odyseję Kosmiczną”, „Lśnienie” oraz „Full Metal Jacket”.
W dystopijnym świecie pełnym przemocy i chaosu, młody Alex (fenomenalny Malcolm McDowell), przywódca brutalnego gangu, trafia w ręce władzy i staje się obiektem eksperymentalnej terapii mającej „wyleczyć” go z agresji. Ale czy pozbawiając go wolnej woli, państwo naprawdę uczyni z niego dobrego człowieka?
W 2019 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC) uznało „Mechaniczną pomarańczę” za jeden z filmów, do których zdjęcia zmieniły kino i umieściło ją na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w kinematografii pod względem sztuki operatorskiej”. Lista ta zawiera również dwa inne tytuły nakręcone przez operatora Johna Alcotta we współpracy ze Stanleyem Kubrickiem –„Lśnienie” i „Barry’ego Lyndona”. Za zdjęcia do tego ostatniego Alcott uhonorowany został Oscarem i prestiżową BAFTĄ.
W dystopijnym świecie pełnym przemocy i chaosu, młody Alex (fenomenalny Malcolm McDowell), przywódca brutalnego gangu, trafia w ręce władzy i staje się obiektem eksperymentalnej terapii mającej „wyleczyć” go z agresji. Ale czy pozbawiając go wolnej woli, państwo naprawdę uczyni z niego dobrego człowieka?
W 2019 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów Filmowych (ASC) uznało „Mechaniczną pomarańczę” za jeden z filmów, do których zdjęcia zmieniły kino i umieściło ją na liście „100 filmów będących kamieniami milowymi w kinematografii pod względem sztuki operatorskiej”. Lista ta zawiera również dwa inne tytuły nakręcone przez operatora Johna Alcotta we współpracy ze Stanleyem Kubrickiem –„Lśnienie” i „Barry’ego Lyndona”. Za zdjęcia do tego ostatniego Alcott uhonorowany został Oscarem i prestiżową BAFTĄ.
Mr. K
W swoim najnowszym filmie, który miał premierę podczas zeszłorocznego Festiwalu w Toronto, norweska reżyserka Tallulah Hazekamp Schwab, znana jako Tallulah, zabiera nas do fascynującego, a zarazem klaustrofobicznego świata inspirowanego twórczością i postacią Franza Kafki.
W rolę tytułowego, uwikłanego w niezrozumiałe wydarzenia bohatera - kafkowskiego Mr. K - wciela się znany z „Powrotu do przyszłości” Crispin Glover. Bohater zatrzymuje się w osobliwym hotelu, pełnym ekscentrycznych gości. Szybko okazuje się, że to miejsce jest znacznie bardziej niepokojące, niż mogłoby się początkowo wydawać…
Za niezwykle plastyczną warstwę wizualną filmu odpowiada Frank Griebe - wielokrotny gość Festiwalu Camerimage. W jego bogatym dorobku szczególne miejsce zajmują filmy zrealizowane wspólnie z Tomem Tykwerem (m.in. „Sen zimowy”, „Biegnij, Lola, biegnij”, „Pachnidło: Historia mordercy”). Za tę współpracę obaj twórcy zostali uhonorowani na Festiwalu Camerimage 2006 Specjalną Nagrodą dla Duetu Autor zdjęć–Reżyser. Na przestrzeni lat Griebe był czterokrotnie nominowany do Złotej Żaby w Konkursie Głównym („Biegnij, Lola, biegnij”, „Księżniczka i wojownik”, „Trzy”, „Atlas chmur”), a w 2017 roku walczył również o Złotą Żabę w Konkursie Pilotów Seriali („Babilon Berlin”).
Na szczególną uwagę zasługuje także rewelacyjnie budująca nastrój surrealistyczna scenografia autorstwa Manolita Glasa oraz Maartena Piersma.
W rolę tytułowego, uwikłanego w niezrozumiałe wydarzenia bohatera - kafkowskiego Mr. K - wciela się znany z „Powrotu do przyszłości” Crispin Glover. Bohater zatrzymuje się w osobliwym hotelu, pełnym ekscentrycznych gości. Szybko okazuje się, że to miejsce jest znacznie bardziej niepokojące, niż mogłoby się początkowo wydawać…
Za niezwykle plastyczną warstwę wizualną filmu odpowiada Frank Griebe - wielokrotny gość Festiwalu Camerimage. W jego bogatym dorobku szczególne miejsce zajmują filmy zrealizowane wspólnie z Tomem Tykwerem (m.in. „Sen zimowy”, „Biegnij, Lola, biegnij”, „Pachnidło: Historia mordercy”). Za tę współpracę obaj twórcy zostali uhonorowani na Festiwalu Camerimage 2006 Specjalną Nagrodą dla Duetu Autor zdjęć–Reżyser. Na przestrzeni lat Griebe był czterokrotnie nominowany do Złotej Żaby w Konkursie Głównym („Biegnij, Lola, biegnij”, „Księżniczka i wojownik”, „Trzy”, „Atlas chmur”), a w 2017 roku walczył również o Złotą Żabę w Konkursie Pilotów Seriali („Babilon Berlin”).
Na szczególną uwagę zasługuje także rewelacyjnie budująca nastrój surrealistyczna scenografia autorstwa Manolita Glasa oraz Maartena Piersma.
Nasienie świętej figi
Wstrząsający film Mohammada Rasoulofa to jedna z najciekawszych premier zeszłorocznego Festiwalu w Cannes. Produkcja rozpoczęła wówczas niezwykle udany sezon festiwalowy, którego ukoronowaniem była nominacja do Oscara 2025 w kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy.
Nowa posada i awans społeczny sprawiają, że Iman – przykładny mąż i ojciec dwóch córek – nieświadomie sprowadza na swoją rodzinę śmiertelne niebezpieczeństwo…
Autorem fenomenalnych zdjęć, które doskonale budują napięcie i sprawiają, że czujemy się, jakbyśmy znajdowali się tuż obok bohaterów, w samym centrum wydarzeń, jest Pooyan Aghababaei.
„Nasienie Świętej Figi” stanowi część przeglądu OBRAZY Z RÓŻNYCH ZAKĄTKÓW ŚWIATA, w którego ramach prezentujemy także: „Jak zostałam perliczką”, „Wszystkie odcienie światła”, „Tatami” ze zdjęciami Todda Martina – zwycięzcy zeszłorocznego Konkursu Debiutów Operatorskich na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE, oraz znakomitą produkcję „Santosh”. Ten ostatni tytuł przyniósł reżyserce Sandhyi Suri Złotą Żabę za Najlepszy Debiut Reżyserski. W polskich kinach prezentowany będzie po raz pierwszy!
Nowa posada i awans społeczny sprawiają, że Iman – przykładny mąż i ojciec dwóch córek – nieświadomie sprowadza na swoją rodzinę śmiertelne niebezpieczeństwo…
Autorem fenomenalnych zdjęć, które doskonale budują napięcie i sprawiają, że czujemy się, jakbyśmy znajdowali się tuż obok bohaterów, w samym centrum wydarzeń, jest Pooyan Aghababaei.
„Nasienie Świętej Figi” stanowi część przeglądu OBRAZY Z RÓŻNYCH ZAKĄTKÓW ŚWIATA, w którego ramach prezentujemy także: „Jak zostałam perliczką”, „Wszystkie odcienie światła”, „Tatami” ze zdjęciami Todda Martina – zwycięzcy zeszłorocznego Konkursu Debiutów Operatorskich na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE, oraz znakomitą produkcję „Santosh”. Ten ostatni tytuł przyniósł reżyserce Sandhyi Suri Złotą Żabę za Najlepszy Debiut Reżyserski. W polskich kinach prezentowany będzie po raz pierwszy!
Nienawiść
Przyłączamy się do świętowania 30-tej rocznicy kultowej „Nienawiści” Mathieu Kassovitza! To niezwykle uniwersalne dzieło, na naszym ekranie pojawi się kilkukrotnie w odrestaurowanej wersji 4K! Nowa jakość pozwala w pełni docenić genialne czarno-białe zdjęcia, za które Pierre Aïm nominowany był do Złotej Żaby w Konkursie Głównym Festiwalu Camerimage 1995. W tym samym roku, 28 letni Mathieu Kassovitz otrzymał Złotą Palmą za Reżyserię na Festiwalu w Cannes.
Wieczór w towarzystwie trzech przyjaciół z francuskiego blokowiska lat 90-tych – Vinza (Cassel) Huberta (Koundé), Saïd (Taghmaoui), to gwarancja mocnych i ekscytujących wrażeń!
Wieczór w towarzystwie trzech przyjaciół z francuskiego blokowiska lat 90-tych – Vinza (Cassel) Huberta (Koundé), Saïd (Taghmaoui), to gwarancja mocnych i ekscytujących wrażeń!
Oczy szeroko zamknięte
„Oczy szeroko zamknięte”, erotyczny thriller z rewelacyjną Nicole Kidman i Tomem Cruisem w rolach głównych, zapisał się w historii kina jako ostatni film Stanley’a Kubricka. Reżyser miał zaprezentować ostateczną wersję dzieła przedstawicielom studia Warner Bros zaledwie cztery dni przed swoją śmiercią…
Szokujące wyznanie Alice związane z jej seksualnymi fantazjami inspiruje jej męża Billa do własnych poszukiwań. Bohater wychodzi z domu i zanurza się w mroku nocy, gdzie na każdym kroku zdają się czekać na niego okazje do zdrady…
Autorem zdjęć do filmu jest Larry Smith
Szokujące wyznanie Alice związane z jej seksualnymi fantazjami inspiruje jej męża Billa do własnych poszukiwań. Bohater wychodzi z domu i zanurza się w mroku nocy, gdzie na każdym kroku zdają się czekać na niego okazje do zdrady…
Autorem zdjęć do filmu jest Larry Smith
Oldboy
Zapraszamy na kultowe dzieło Park Chan-wooka w zremasterowanej wersji 4K!
Oh Dae-Su (genialny Choi Min-sik) zostaje porwany i trafia do niewoli. Gdy po piętnastu latach, ten który go więził nagle wypuszcza bohatera z jego niewielkiej celi, żądny zemsty Dae-Su wyrusza na poszukiwania swojego oprawcy…
Autorem wysmakowanych zdjęć do filmu jest jeden z najznakomitszych współczesnych koreańskich operatorów, Chung-hoon Chung, który współpracował z Park Chan-wookiem wielokrotnie. Prócz „Oldboya” nakręcili wspólnie także „Jestem Cyborgiem i to jest Ok”, „Pragnienie”, „Panią Zemstę” i „Stokera”. Od kilkunastu lat chętnie tworzy także na Zachodzie – „Earl i ja, i umierająca dziewczyna” (2015), „To” (2017), „Ostatniej nocy w Soho” (2021), czy „Wonka”(2023).
Oh Dae-Su (genialny Choi Min-sik) zostaje porwany i trafia do niewoli. Gdy po piętnastu latach, ten który go więził nagle wypuszcza bohatera z jego niewielkiej celi, żądny zemsty Dae-Su wyrusza na poszukiwania swojego oprawcy…
Autorem wysmakowanych zdjęć do filmu jest jeden z najznakomitszych współczesnych koreańskich operatorów, Chung-hoon Chung, który współpracował z Park Chan-wookiem wielokrotnie. Prócz „Oldboya” nakręcili wspólnie także „Jestem Cyborgiem i to jest Ok”, „Pragnienie”, „Panią Zemstę” i „Stokera”. Od kilkunastu lat chętnie tworzy także na Zachodzie – „Earl i ja, i umierająca dziewczyna” (2015), „To” (2017), „Ostatniej nocy w Soho” (2021), czy „Wonka”(2023).
Operacja Maldoror
„Operacja Maldoror” to znakomita propozycja dla miłośników wbijających w fotel, przejmujących thrillerów inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami. Farbice du Welz sięga po historię sprawy serii porwań nieletnich dziewczynek, która w latach 90. wstrząsnęła Belgią. Wieloletnie śledztwo wciąga widza w sam środek brutalnego świata, w którym działają najwięksi zwyrodnialcy…
Autorem znakomitych zdjęć, umiejętnie podsycających atmosferę niepokoju, jest Manuel Dacosse - jeden z nominowanych do Złotej Żaby w Konkursie Debiutów Operatorskich w 2010 roku. To już czwarta produkcja, którą zrealizował wspólnie z du Welzem.
Autorem znakomitych zdjęć, umiejętnie podsycających atmosferę niepokoju, jest Manuel Dacosse - jeden z nominowanych do Złotej Żaby w Konkursie Debiutów Operatorskich w 2010 roku. To już czwarta produkcja, którą zrealizował wspólnie z du Welzem.
Pani od polskiego
Scenariusz najnowszego filmu Radosława Piwowarskiego inspirowany jest prawdziwymi przeżyciami osób wywiezionych na przymusowe roboty do Niemiec podczas II Wojny Światowej. Jak mówi sam twórca, „Pani od polskiego” stanowi hołd dla wszystkich kobiet, którym przyszło żyć w tamtych trudnych czasach.
Akcja rozgrywa się w 1942 rok na Kresach. Silna i niezależna Eliza rozpoczyna pracę jako nauczycielka w wiejskiej szkole. Tam poznaje Stacha – unikającego obowiązków, za to lubiącego kłopoty chłopaka, który staje się obiektem jej fascynacji i rodzącej się w niej wielkiej miłości. Stach zostaje jednak zesłany na roboty przymusowe na tereny III Rzeszy. Czy wojenna zawierucha pozwoli im się odnaleźć i zbudować wspólne życie?
„Pani od polskiego” to ostatni film znakomitego Autora zdjęć, Arkadiusza Tomiaka – stałego bywalca i przyjaciela Festiwalu EnergaCAMERIMAGE. W 2013 roku zdobył Złotą Żabę w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych za zdjęcia do „Dziewczyny z szafy”.
Akcja rozgrywa się w 1942 rok na Kresach. Silna i niezależna Eliza rozpoczyna pracę jako nauczycielka w wiejskiej szkole. Tam poznaje Stacha – unikającego obowiązków, za to lubiącego kłopoty chłopaka, który staje się obiektem jej fascynacji i rodzącej się w niej wielkiej miłości. Stach zostaje jednak zesłany na roboty przymusowe na tereny III Rzeszy. Czy wojenna zawierucha pozwoli im się odnaleźć i zbudować wspólne życie?
„Pani od polskiego” to ostatni film znakomitego Autora zdjęć, Arkadiusza Tomiaka – stałego bywalca i przyjaciela Festiwalu EnergaCAMERIMAGE. W 2013 roku zdobył Złotą Żabę w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych za zdjęcia do „Dziewczyny z szafy”.
Piękna złośnica
Zapraszamy na niezwykły pokaz specjalny! Tylko w niedzielę, 8 czerwca na naszym ekranie zagości „Piękna Złośnica” – dzieło Jacquesa Rivette’a ze znakomitymi zdjęciami Williama Lubtchansky’ego!
„Największy hołd złożony malarstwu przez kino”.
Malarz Frenhofer mieszka z kochającą żoną w słonecznej posiadłości, w uroczym francuskim regionie Langwedocja-Roussillon.
Jego życie to szczęśliwa, spokojna rutyna. Kiedy jednak poznaje piękną, intrygującą Marianne, postanawia wrócić do malowania obrazu porzuconego przed laty. Długie sesje z modelką zmieniają się w psychologiczny pojedynek dwóch silnych osobowości. Zaczynają nadwyrężać małżeństwo artysty. Na naszych oczach rodzi się malarskie arcydzieło - ale za jaką cenę?
Nagrodzone canneńskim Grand Prix opus magnum Jacquesa Rivette'a to najbardziej zmysłowy i radykalny film o malarstwie, jaki kiedykolwiek nakręcono i zarazem popis aktorski Michela Piccoli, Jane Birkin i Emmanuelle Béart.
“Aż do filmu Rivette’a - w którym po raz pierwszy prawdziwy malarz rzeczywiście maluje i to według własnych praw i własnego widzenia - żaden malarz nie malował naprawdę w żadnym filmie fabularnym” - mówił Bernard Dufour, który w “Pięknej złośnicy” malował obraz.
Partnerem medialnym dystrybucji kinowej filmu jest podcast Spoiler Master.
Partnerem dystrybucji filmu jest Instytut Francuski.
Dystrybucja i opis - RESET
„Największy hołd złożony malarstwu przez kino”.
Malarz Frenhofer mieszka z kochającą żoną w słonecznej posiadłości, w uroczym francuskim regionie Langwedocja-Roussillon.
Jego życie to szczęśliwa, spokojna rutyna. Kiedy jednak poznaje piękną, intrygującą Marianne, postanawia wrócić do malowania obrazu porzuconego przed laty. Długie sesje z modelką zmieniają się w psychologiczny pojedynek dwóch silnych osobowości. Zaczynają nadwyrężać małżeństwo artysty. Na naszych oczach rodzi się malarskie arcydzieło - ale za jaką cenę?
Nagrodzone canneńskim Grand Prix opus magnum Jacquesa Rivette'a to najbardziej zmysłowy i radykalny film o malarstwie, jaki kiedykolwiek nakręcono i zarazem popis aktorski Michela Piccoli, Jane Birkin i Emmanuelle Béart.
“Aż do filmu Rivette’a - w którym po raz pierwszy prawdziwy malarz rzeczywiście maluje i to według własnych praw i własnego widzenia - żaden malarz nie malował naprawdę w żadnym filmie fabularnym” - mówił Bernard Dufour, który w “Pięknej złośnicy” malował obraz.
Partnerem medialnym dystrybucji kinowej filmu jest podcast Spoiler Master.
Partnerem dystrybucji filmu jest Instytut Francuski.
Dystrybucja i opis - RESET
Pod skórą
„Pod skórą” zostało zrealizowane przez Jonathana Glazera (twórcę m.in. Oscarowej “Strefy interesów”), który w pierwszoplanowej roli obsadził jedną z największych hollywoodzkich gwiazd - Scarlett Johansson. W filmie brytyjskiego twórcy popularna aktorka wciela się w rolę zmysłowej postaci, która zwabia do siebie przypadkowo poznanych mężczyzn. Krążąc białą furgonetką po ulicach Glasgow zaczyna coraz bardziej interesować się swoimi potencjalnymi ofiarami…
Prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji obraz Glazera zyskał uznanie ze względu na magnetyzującą kreację Johansson, oryginalną oprawę wizualną i wielokrotnie nagradzaną muzykę Mica Levi (wyróżnioną m.in. Europejską Nagrodą Filmową, czy Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles). Autorem zdjęć do filmu jest Daniel Landin.
W przeprowadzonej w 2023 roku ankiecie magazynu "MASSIVE Cinema" sześćdziesięciu recenzentów i krytyków uznało "Pod skórą" za najlepszy brytyjski film XXI wieku.
„Jeden z najwybitniejszych filmów ostatniego ćwierćwiecza. Zdecydowanie jeden z najwybitniejszych filmów science fiction w historii kina a jednocześnie jeden z najbardziej nietypowych filmów w ogóle zrealizowanych kiedykolwiek przez kogokolwiek.(…) Nie jest to konwencjonalny film. Pod skórą Jonathana Glazera to film jak żaden inny, film sam w sobie stanowiący osobną kategorię i zjawisko.” - Michał Oleszczyk, Podcast "SpoilerMaster"
Opis - Reset
Prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji obraz Glazera zyskał uznanie ze względu na magnetyzującą kreację Johansson, oryginalną oprawę wizualną i wielokrotnie nagradzaną muzykę Mica Levi (wyróżnioną m.in. Europejską Nagrodą Filmową, czy Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles). Autorem zdjęć do filmu jest Daniel Landin.
W przeprowadzonej w 2023 roku ankiecie magazynu "MASSIVE Cinema" sześćdziesięciu recenzentów i krytyków uznało "Pod skórą" za najlepszy brytyjski film XXI wieku.
„Jeden z najwybitniejszych filmów ostatniego ćwierćwiecza. Zdecydowanie jeden z najwybitniejszych filmów science fiction w historii kina a jednocześnie jeden z najbardziej nietypowych filmów w ogóle zrealizowanych kiedykolwiek przez kogokolwiek.(…) Nie jest to konwencjonalny film. Pod skórą Jonathana Glazera to film jak żaden inny, film sam w sobie stanowiący osobną kategorię i zjawisko.” - Michał Oleszczyk, Podcast "SpoilerMaster"
Opis - Reset
Pod szarym niebem
Inspirowany prawdziwymi wydarzeniami film „Pod Szarym Niebem” zadebiutował na zeszłorocznym nowojorskim festiwalu Tribeca, rozpoczynając tym samym swoją festiwalową drogę. Następnie został zaprezentowany na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie reżyserka Mara Tamkovich zdobyła nagrodę za najlepszy debiut reżyserski. Dwa miesiące później, Autor zdjęć Krzysztof Trela, walczył o Złotą Żabę w Konkursie Filmów Polskich podczas Festiwalu EnergaCAMERIMAGE.
Akcja filmu rozgrywa się na Białorusi w 2020 roku, w czasie protestów po sfałszowanych przez reżim Łukaszenki wyborach prezydenckich. Dziennikarka Lena transmituje na żywo brutalną pacyfikację demonstracji, lecz zostaje namierzona przez wojskowego drona i zatrzymana. U jej boku nieustannie trwa kochający mąż — razem próbują przetrwać piekło, które zgotowała im władza…
Po pokazie serdecznie zapraszamy na spotkanie z reżyserką Marą Tamkovich - Jaką cenę trzeba zapłacić za wolność?, które poprowadzi filmoznawca Bolesław Racięski.
Mara Tamkovich jest polsko-białoruską reżyserką i scenarzystką. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, reżyserię filmową w Warszawskiej Szkole Filmowej i w Szkole Wajdy. Przez prawie dziesięć lat pracowała jako dziennikarka dla niezależnej białoruskiej telewizji i radia nadających z Polski.
Jako filmowczyni Mara koncentruje się zaangażowanych społecznie, głęboko związanych z rzeczywistością tematach. Jej filmy krótkometrażowe były pokazywane na wielu festiwalach w Polsce i za granicą, otrzymując nagrody m.in. na 58. MFF w Chicago, 47. MFF w Gdyni, MFF w Mińsku, FEST - New Directors | New Films Festival, Linz ISFF i innych. Jej pełnometrażowy debiut fabularny “Pod szarym niebem” miał światową premierę w konkursie Tribeca Festival oraz dostał nagrodę za Najlepszy Debiut podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Mara jest członkinią Gildii Reżyserów Polskich oraz Białoruskiej Niezależnej Akademii Filmowej.
Akcja filmu rozgrywa się na Białorusi w 2020 roku, w czasie protestów po sfałszowanych przez reżim Łukaszenki wyborach prezydenckich. Dziennikarka Lena transmituje na żywo brutalną pacyfikację demonstracji, lecz zostaje namierzona przez wojskowego drona i zatrzymana. U jej boku nieustannie trwa kochający mąż — razem próbują przetrwać piekło, które zgotowała im władza…
Po pokazie serdecznie zapraszamy na spotkanie z reżyserką Marą Tamkovich - Jaką cenę trzeba zapłacić za wolność?, które poprowadzi filmoznawca Bolesław Racięski.
Mara Tamkovich jest polsko-białoruską reżyserką i scenarzystką. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, reżyserię filmową w Warszawskiej Szkole Filmowej i w Szkole Wajdy. Przez prawie dziesięć lat pracowała jako dziennikarka dla niezależnej białoruskiej telewizji i radia nadających z Polski.
Jako filmowczyni Mara koncentruje się zaangażowanych społecznie, głęboko związanych z rzeczywistością tematach. Jej filmy krótkometrażowe były pokazywane na wielu festiwalach w Polsce i za granicą, otrzymując nagrody m.in. na 58. MFF w Chicago, 47. MFF w Gdyni, MFF w Mińsku, FEST - New Directors | New Films Festival, Linz ISFF i innych. Jej pełnometrażowy debiut fabularny “Pod szarym niebem” miał światową premierę w konkursie Tribeca Festival oraz dostał nagrodę za Najlepszy Debiut podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Mara jest członkinią Gildii Reżyserów Polskich oraz Białoruskiej Niezależnej Akademii Filmowej.
Prosta historia
Drugim tytułem, który mamy przyjemność prezentować w ramach przeglądu ŚRODY Z DAVIDEM LYNCHEM jest niezwykła, odrestaurowana cyfrowo „Prosta historia” w wersji 4K!
„Prosta historia” to oparta na autentyczny wydarzeniach historia Alvina Straighta, który postanawia rozliczyć się i pogodzić z przeszłością. By spotkać się ze swoim schorowanym bratem wyrusza małym ciągnikiem do kosiarki w kilkuset milową podróż przez całą Amerykę. Ten najmniej „Lynchowski” z filmów Davida Lyncha, ale wciąż dowód jego wszechstronności i maestrii, to liryczna podróż w głąb ludzkiej duszy, przypowieść o istnieniu i przemijaniu, a także wzruszający portret człowieka u schyłku życia.
O swoim nietypowym filmie Lynch mówił następująco: Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz „Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
W roli głównej występuje Richard Farnsworth, który za swój występ otrzymał nominację do Oscara i Złotego Globu. Miał wówczas 78 lat i zmagał się z postępującą chorobą, co nadaje jego kreacji dodatkowej głębi i autentyczności. Film został uhonorowany Europejską Nagrodą Filmową dla najlepszego filmu spoza Europy.
Autorem zdjęć jest Freddie Francis – współtwórca wizualnego stylu „Człowieka słonia” i „Diuny”, a za muzykę odpowiada stały współpracownik Lyncha, Angelo Badalamenti, którego subtelna, melancholijna ścieżka dźwiękowa doskonale oddaje ton opowieści. Producentką i montażystką filmu była Mary Sweeney, wieloletnia partnerka reżysera.
Prosta historia to klasyczne kino drogi, zakorzenione w realiach amerykańskiej prowincji, ukazujące codzienność „zwykłych ludzi” w sposób pełen czułości i szacunku. To również film o przemijaniu i wewnętrznej odwadze – opowiedziany w sposób prosty, ale nie banalny.
Opis – Reset
„Prosta historia” to oparta na autentyczny wydarzeniach historia Alvina Straighta, który postanawia rozliczyć się i pogodzić z przeszłością. By spotkać się ze swoim schorowanym bratem wyrusza małym ciągnikiem do kosiarki w kilkuset milową podróż przez całą Amerykę. Ten najmniej „Lynchowski” z filmów Davida Lyncha, ale wciąż dowód jego wszechstronności i maestrii, to liryczna podróż w głąb ludzkiej duszy, przypowieść o istnieniu i przemijaniu, a także wzruszający portret człowieka u schyłku życia.
O swoim nietypowym filmie Lynch mówił następująco: Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz „Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
W roli głównej występuje Richard Farnsworth, który za swój występ otrzymał nominację do Oscara i Złotego Globu. Miał wówczas 78 lat i zmagał się z postępującą chorobą, co nadaje jego kreacji dodatkowej głębi i autentyczności. Film został uhonorowany Europejską Nagrodą Filmową dla najlepszego filmu spoza Europy.
Autorem zdjęć jest Freddie Francis – współtwórca wizualnego stylu „Człowieka słonia” i „Diuny”, a za muzykę odpowiada stały współpracownik Lyncha, Angelo Badalamenti, którego subtelna, melancholijna ścieżka dźwiękowa doskonale oddaje ton opowieści. Producentką i montażystką filmu była Mary Sweeney, wieloletnia partnerka reżysera.
Prosta historia to klasyczne kino drogi, zakorzenione w realiach amerykańskiej prowincji, ukazujące codzienność „zwykłych ludzi” w sposób pełen czułości i szacunku. To również film o przemijaniu i wewnętrznej odwadze – opowiedziany w sposób prosty, ale nie banalny.
Opis – Reset
Przepiękne!
Serdecznie zapraszamy na pierwszy w tym roku pokaz dla Seniorów oraz wszystkich osób, które mają ochotę odwiedzić nasze kino w samo południe! Już w środę, 28 maja zagramy „Przepiękne!” w reżyserii Katarzyna Priwieziencew ze zdjęciami stałego bywalca Festiwalu Camerimage – Witolda Płóciennika, laureata Złotej Żaby w Konkursie Filmów Polskich 2020 za zdjęcia do filmu „Zieja”.
„Przepiękne!” to wzruszająca opowieść o sześciu bohaterkach, które borykają się z różnymi życiowymi problemami. Magda, rozdarta między macierzyństwem a niespełnionymi ambicjami, próbuje odnaleźć siebie na nowo. Basia boi się kochać, choć bardzo pragnie bliskości. Krysia, po trzech dekadach małżeństwa, pragnie wreszcie kosztować życia bez kompromisów. Agata, pewna siebie kobieta sukcesu, gubi się w relacji z dorastającą córką. Julia ściga uciekający czas w świecie, gdzie liczy się tylko młodość. A mała Tosia, z dziecięcą wrażliwością, zadaje pytania, na które niełatwo znaleźć odpowiedź…
„Przepiękne!” to wzruszająca opowieść o sześciu bohaterkach, które borykają się z różnymi życiowymi problemami. Magda, rozdarta między macierzyństwem a niespełnionymi ambicjami, próbuje odnaleźć siebie na nowo. Basia boi się kochać, choć bardzo pragnie bliskości. Krysia, po trzech dekadach małżeństwa, pragnie wreszcie kosztować życia bez kompromisów. Agata, pewna siebie kobieta sukcesu, gubi się w relacji z dorastającą córką. Julia ściga uciekający czas w świecie, gdzie liczy się tylko młodość. A mała Tosia, z dziecięcą wrażliwością, zadaje pytania, na które niełatwo znaleźć odpowiedź…
Przypływy
Jia Zhangke powrócił na ubiegłoroczny Festiwal w Cannes w znakomitej formie, prezentując swój najnowszy film – „Przypływy”, który polska publiczność mogła następnie zobaczyć podczas Festiwalu Nowe Horyzonty. Obraz, który mamy przyjemność prezentować w naszym kinie stanowi obok „Blue Sun Palace” część tegorocznego tournée organizowanego przez Stowarzyszenie Nowe Horyzonty. W „Przypływach” Chiński mistrz zrywa z klasyczną fabułą i proponuje zjawiskowy kolaż piosenek, dźwięków i pejzaży, który odzwierciedla transformację kraju na przestrzeni ostatnich 21 lat.
Centralne miejsce zajmuje w nim wątek burzliwej relacji Qiaoqiao (muza reżysera Zhao Tao) i Bina (Zhubin Li), pary, którą dzielą priorytety, ekonomia i odległości. Twórcę interesują tyleż zagubione i niespełnione jednostki, co wielkie procesy społeczno-ekonomiczne zmieniające bezpowrotnie Państwo Środka.
Jia Zhangke zaczyna swoją podróż w 2001 roku w prowincji Shanxi, gdzie się urodził i kręcił pierwsze filmy (m.in. słynnego Kieszonkowca i Peron), następnie zmierza ku Tamie Trzech Przełomów ukazanej w Martwej naturze, a kończy powrotem na ośnieżoną północ. Żongluje nawiązaniami do własnej twórczości, otwarcie wchodzi z nią w dialog i kolejny raz daje upust swojej fascynacji muzyką popularną. W niewielkim stopniu bazuje na dialogach, inscenizując upływ czasu i skutki modernizacji subtelniejszymi środkami. Dzięki dwóm operatorom, Yu Lik-waiowi i Éricowi Gautierowi, dzieło zyskuje dodatkowe walory estetyczne: różne rodzaje i faktury zdjęć symbolizują też przemianę samego medium. Przypływy stają się więc erudycyjnym, metafilmowym esejem.
Jia Zhangke - Reżyser, scenarzysta, aktor i producent urodzony w 1970 roku w prowincji Shanxi. Jeden z najważniejszych autorów współczesnego kina chińskiego. Przynależy do tzw. Szóstej Generacji filmowców, która debiutowała w latach 90. Ukończył Pekińską Akademię Filmową. Przez festiwal w Locarno wyróżniony Honorowym Lampartem za osiągnięcia życia. Jest założycielem Pingyao International Film Festival i firmy produkcyjnej Xstream Pictures. Jego filmy były pokazywane na największych światowych festiwalach. Martwa natura przyniosła mu Złotego Lwa w Wenecji, a Dotyk grzechu nagrodę za scenariusz w Cannes.
Opis – Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Centralne miejsce zajmuje w nim wątek burzliwej relacji Qiaoqiao (muza reżysera Zhao Tao) i Bina (Zhubin Li), pary, którą dzielą priorytety, ekonomia i odległości. Twórcę interesują tyleż zagubione i niespełnione jednostki, co wielkie procesy społeczno-ekonomiczne zmieniające bezpowrotnie Państwo Środka.
Jia Zhangke zaczyna swoją podróż w 2001 roku w prowincji Shanxi, gdzie się urodził i kręcił pierwsze filmy (m.in. słynnego Kieszonkowca i Peron), następnie zmierza ku Tamie Trzech Przełomów ukazanej w Martwej naturze, a kończy powrotem na ośnieżoną północ. Żongluje nawiązaniami do własnej twórczości, otwarcie wchodzi z nią w dialog i kolejny raz daje upust swojej fascynacji muzyką popularną. W niewielkim stopniu bazuje na dialogach, inscenizując upływ czasu i skutki modernizacji subtelniejszymi środkami. Dzięki dwóm operatorom, Yu Lik-waiowi i Éricowi Gautierowi, dzieło zyskuje dodatkowe walory estetyczne: różne rodzaje i faktury zdjęć symbolizują też przemianę samego medium. Przypływy stają się więc erudycyjnym, metafilmowym esejem.
Jia Zhangke - Reżyser, scenarzysta, aktor i producent urodzony w 1970 roku w prowincji Shanxi. Jeden z najważniejszych autorów współczesnego kina chińskiego. Przynależy do tzw. Szóstej Generacji filmowców, która debiutowała w latach 90. Ukończył Pekińską Akademię Filmową. Przez festiwal w Locarno wyróżniony Honorowym Lampartem za osiągnięcia życia. Jest założycielem Pingyao International Film Festival i firmy produkcyjnej Xstream Pictures. Jego filmy były pokazywane na największych światowych festiwalach. Martwa natura przyniosła mu Złotego Lwa w Wenecji, a Dotyk grzechu nagrodę za scenariusz w Cannes.
Opis – Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Siedem
Po 30 latach od premiery na ekrany kin powraca kultowy thriller Davida Finchera – mrożące krew w żyłach „Siedem” z Morganem Freemanem i Bradem Pittem w rolach detektywów ścigających przebiegłego seryjnego mordercę… Cena, jaką przyjdzie im zapłacić za jego pojmanie, może być jednak zbyt wysoka…
Autorem zdjęć, które rewelacyjnie budują niepokojącą atmosferę jest Darius Khondji, zdobywca Srebrnej Żaby w Konkursie Głównym na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE („Bardo, fałszywa kronika garści prawd” 2022). Operator ma na koncie również dwie nominacje, w Konkursie Głównym 1996 za „Ukryte Pragnienia” oraz w Konkursie Seriali Telewizyjnych 2021 za pierwszy odcinek serialu „Historia Lisey”.
Po pokazie odbędzie się spotkanie z toruńskim pisarzem Robertem Małeckim, specjalistą w dziedzinie kryminałów i thrillerów. Serdecznie zapraszamy!
Autorem zdjęć, które rewelacyjnie budują niepokojącą atmosferę jest Darius Khondji, zdobywca Srebrnej Żaby w Konkursie Głównym na Festiwalu EnergaCAMERIMAGE („Bardo, fałszywa kronika garści prawd” 2022). Operator ma na koncie również dwie nominacje, w Konkursie Głównym 1996 za „Ukryte Pragnienia” oraz w Konkursie Seriali Telewizyjnych 2021 za pierwszy odcinek serialu „Historia Lisey”.
Po pokazie odbędzie się spotkanie z toruńskim pisarzem Robertem Małeckim, specjalistą w dziedzinie kryminałów i thrillerów. Serdecznie zapraszamy!
Skrzyżowanie
„Skrzyżowanie” w reżyserii Dominiki Montean-Pańków, które miało swoją premierę na zeszłorocznym Warszawskim Festiwalu Filmowym, to wielki powrót znakomitego Jana Englerta na wielki ekran. Aktor wciela się w postać Tadeusza - mężczyzny, którego życie zostaje wywrócone do góry nogami przez tragiczny wypadek samochodowy. Konsekwencje tego zdarzenia wstrząsają światem dwóch rodzin i zmuszają bohatera do konfrontacji z własnymi nadziejami na spokojne, ostatnie lata życia. Czy jego wizja przyszłości wciąż będzie miała szansę się spełnić?
Autorem zdjęć do filmu jest Bartosz Świniarski, częsty gość festiwalu EnergaCAMERIMAGE.
Autorem zdjęć do filmu jest Bartosz Świniarski, częsty gość festiwalu EnergaCAMERIMAGE.
Sok z żuka
Już w sobotę, 17 maja, zapraszamy na fantastyczny maraton filmowy — trochę straszny, a na pewno bardzo zabawny! Na naszym ekranie pojawią się obie części kultowego „Soku z Żuka” w reżyserii Tima Burtona.
Startujemy o 19:00 klasykiem z 1988 roku, który uczynił Beetlejuice’a ikoną popkultury. Po krótkiej przerwie, o 21:00, zaprezentujemy „Beetlejuice, Beetlejuice” - długo wyczekiwany powrót do Winter River, gdzie ten, którego imienia którego imienia nie wolno wymawiać trzykrotnie… zostaje przywołany po raz kolejny.
Startujemy o 19:00 klasykiem z 1988 roku, który uczynił Beetlejuice’a ikoną popkultury. Po krótkiej przerwie, o 21:00, zaprezentujemy „Beetlejuice, Beetlejuice” - długo wyczekiwany powrót do Winter River, gdzie ten, którego imienia którego imienia nie wolno wymawiać trzykrotnie… zostaje przywołany po raz kolejny.
Stop Making Sense
Zapraszamy na jeden z najbardziej kultowych filmów koncertowych w historii – Stop Making Sense - rejestrację niesamowitego występu zespołu Talking Heads z 1983 roku!
Reżyser Jonathan Demme, zdobywca Oscara za „Milczenie owiec”, znany także z „Filadelfii” oraz „Adaptacji”, twierdził, że fanem Talking Heads został w 1979 roku kiedy po raz pierwszy zobaczył zespół występujący na żywo. Gdy wybrał się na ich koncert cztery lata później, to co działo się na scenie tak go zachwyciło, że zaproponował, że nakręci ich występ. W przeciwieństwie do wielu innych filmów koncertowych, ten miał być o wiele bardziej minimalistyczny i miał skupiać się tylko i wyłącznie na tym co działo się na scenie. Do współpracy zaangażowany został Jordan Cronenweth, Autor zdjęć, który rok wcześniej nakręcił „Łowcę androidów”. Wraz z zespołem czuwającym nad wszystkimi kreatywnymi decyzjami stworzyli genialną muzyczną ucztę, której nie można przegapić!
Reżyser Jonathan Demme, zdobywca Oscara za „Milczenie owiec”, znany także z „Filadelfii” oraz „Adaptacji”, twierdził, że fanem Talking Heads został w 1979 roku kiedy po raz pierwszy zobaczył zespół występujący na żywo. Gdy wybrał się na ich koncert cztery lata później, to co działo się na scenie tak go zachwyciło, że zaproponował, że nakręci ich występ. W przeciwieństwie do wielu innych filmów koncertowych, ten miał być o wiele bardziej minimalistyczny i miał skupiać się tylko i wyłącznie na tym co działo się na scenie. Do współpracy zaangażowany został Jordan Cronenweth, Autor zdjęć, który rok wcześniej nakręcił „Łowcę androidów”. Wraz z zespołem czuwającym nad wszystkimi kreatywnymi decyzjami stworzyli genialną muzyczną ucztę, której nie można przegapić!
Symfonia o umieraniu
Matthias Glasner oferuje widzom przejmujące studium rodzinnych relacji. Za w dużej mierze autobiograficzny scenariusz do tej produkcji uhonorowany został Srebrnym Niedźwiedziem na zeszłorocznym Berlinale. Autorem strony wizualnej do filmu jest Jakub Bejnarowicz. Operator pracuje głównie w Niemczech, gdzie pracował np. przy serialach „Pachnidło”, czy „My, dzieci z dworca Zoo”.
Kiedy cierpiący na demencję Gerd trafia do domu opieki, jego żona Lissy zostaje sama. Odpowiedzialność za losy starzejących się rodziców spada na ich syna Toma, cenionego dyrygenta przed czterdziestką, którego życie, zarówno zawodowe, jak i osobiste, przypomina jeden wielki chaos. Nie lepiej radzi sobie jego siostra Ellen, którą trochę za bardzo ciągnie do alkoholu oraz żonatych mężczyzn… Czy bohaterowie będą w stanie się do siebie zbliżyć i uporządkować swoje życie?
Kiedy cierpiący na demencję Gerd trafia do domu opieki, jego żona Lissy zostaje sama. Odpowiedzialność za losy starzejących się rodziców spada na ich syna Toma, cenionego dyrygenta przed czterdziestką, którego życie, zarówno zawodowe, jak i osobiste, przypomina jeden wielki chaos. Nie lepiej radzi sobie jego siostra Ellen, którą trochę za bardzo ciągnie do alkoholu oraz żonatych mężczyzn… Czy bohaterowie będą w stanie się do siebie zbliżyć i uporządkować swoje życie?
Teksańska masakra piłą mechaniczną
„Teksańska masakra piłą mechaniczną” wraca po latach na ekrany kin w odrestaurowanej wersji 4K! Kultowy horror opowiada o grupie młodych ludzi, którzy trafiają na odludną farmę w Teksasie i wpadają w sidła brutalnego mordercy znanego jako Leatherface. Uzbrojony w piłę mechaniczną i noszący maskę z ludzkiej skóry, staje się koszmarem, którego nie da się zapomnieć…
Obraz w reżyserii Tobe’a Hoopera, ze zdjęciami Daniela Pearla, to absolutny klasyk gatunku i jedna z najbardziej przerażających opowieści w historii kina grozy - zrealizowana bez użycia efektów komputerowych. Surowa, intensywna i niepokojąco realistyczna - zostaje w głowie na długo po napisach końcowych.
Obraz w reżyserii Tobe’a Hoopera, ze zdjęciami Daniela Pearla, to absolutny klasyk gatunku i jedna z najbardziej przerażających opowieści w historii kina grozy - zrealizowana bez użycia efektów komputerowych. Surowa, intensywna i niepokojąco realistyczna - zostaje w głowie na długo po napisach końcowych.
Vanya
National Theatre Live
Vanya
adaptacja Simona Stephensa, na podstawie sztuki Antona Czechowa
w reżyserii Sama Yatesa
Andrew Scott (Fleabag, Czarne lustro, Dobrzy nieznajomi) w nietypowej wersji Wujaszka Wanii Czechowa autorstwa Simona Stephensa (Ciekawy przypadek psa nocną porą).
Nadzieje, marzenia, skrywane żale i jeden aktor w wielu wcieleniach – nowa adaptacja z uwagą bada złożoność ludzkich emocji.
Wyprzedany spektakl nagrano na żywo na londyńskim West Endzie.
Vanya
adaptacja Simona Stephensa, na podstawie sztuki Antona Czechowa
w reżyserii Sama Yatesa
Andrew Scott (Fleabag, Czarne lustro, Dobrzy nieznajomi) w nietypowej wersji Wujaszka Wanii Czechowa autorstwa Simona Stephensa (Ciekawy przypadek psa nocną porą).
Nadzieje, marzenia, skrywane żale i jeden aktor w wielu wcieleniach – nowa adaptacja z uwagą bada złożoność ludzkich emocji.
Wyprzedany spektakl nagrano na żywo na londyńskim West Endzie.
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.
Kupuj więcej za mniej – sprawdź ofertę KARNETÓW